Op het internationale
Estación de Irún zijn geen engelstalige kranten te koop.
Ik kan niet lezen hoe arme Grieken verder worden uitgeknepen en waar
Syriza staat. De auto was snel gehuurd. De camping gemakkelijk
gevonden. En daar zit ik nu “met alles voor een eenvoudig maal in
de campingwinkel,” zoals mijn jongste zoon zegt. Maar weer geen krant.
Ik heb geen fiets en
kan niet naar het dorp lopen en voel me afhankelijk van een auto die
ik zelf niet kan (en wil) besturen: een mislukkeling. Een
fietsvakantie heb ik dit jaar al gehad. Laat ik niet klagen, maar me
als een kundig tentjesopzetter en kokend pakketje mee laten voeren.
Nee ik houd niet van auto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten