“Je hebt de wind mee op de heenweg,” zegt ze.
“Ja die wind is er al weken,” zeg ik.
De mosselen van de laatste sterke Wester liggen er nog. Het is zo koud dat de geur van verrotting is verdwenen, bevroren zeker.
Voor het eerst sinds lang is verder geen fiets bij de strandovergang.
Terug heb ik wind tegen. Zo'n koude, met fijne sneeuw in 't gezicht en over gladde bruggen.
“Ja die wind is er al weken,” zeg ik.
De mosselen van de laatste sterke Wester liggen er nog. Het is zo koud dat de geur van verrotting is verdwenen, bevroren zeker.
Voor het eerst sinds lang is verder geen fiets bij de strandovergang.
Terug heb ik wind tegen. Zo'n koude, met fijne sneeuw in 't gezicht en over gladde bruggen.
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een korte tekst met een aantal foto's waar van die hierboven er een is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten