Op
tijd op pad voor het veer van Bunsbüttel naar Cuxhaven
(stroomafwaarts tegen de wind in). Het gaat volgens de website
van de reder iedere drie uur 8, 11, 14 en 17 uur. Niet eens te
duur. Thuis had ik het zorgvuldig uitgezocht; je weet het maar nooit
met ponten. Ik koos 11 uur. Maar nergens in Bunsbüttel vind ik een
steiger. Als ik het de veerman over het kanaal vraag, zegt hij:
“Mijnheer het veer is kapot en we hebben geen geld om het
te laten repareren. In Glückstadt hebben ze wel een veer.” Ik
stap aan boord en ga
maar trappen er zit niets anders op.
(Als
ik het later thuis
opzoek vind ik meteen dat de reder geen steun krijgt en de dienst
uit de vaart is genomen.)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijbNoHwTgEJn2iAZV2-GQwzqTgTPGJSAGCbcA5bpniwQxirZ5vlPEq8xCY6u48_HzrrZVC6LiZFgPeqfinOdRkOCf2EmrVrNa2GdzBtyvL3LijymVS981fkAgLigQu8ZGKwbKCbG-4PVg/s320/120618_windenergie_Nordenham.jpg)
Glücksstadt
ligt 26 km stroomopwaarts. Een stuk kan buitendijks, zo rijd ik zelfs
over de afwatering van de
kerncentrale
van Brokdorf, waar in 1981 nog 100.000 mensen tegen
demonstreerden. In Duitsland was er een
Fukushima
voor nodig om de kernindustrie een duw in de goede richting te geven.
Eind 2017 is na allerlei mankementen de aanvraag ingediend om de
centrale stil te leggen. Met dezelfde pont
die ik al eerder had ga ik
de Elbe weer over.
Misschien
is dit wel precies waar ik het voor doe. Het is 50 km om, de wind
tegen voor de boeg en dan weer de moed vinden om te trappen; ook als
het even niet meer harder lijkt te gaan dan 15km p/u en het pad zo
zanderig is dat je maximaal slippend verder komt. Mijn navigatie leidt
me veelal langs kleine landwegen en onverharde paden. Met dat
doorbijten zie je ook de mooiste landschappen.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPiqgRLLUD5gjD94B7Mrak9M9HSd7ucMZ2SwOBc6tOW9RXaDHnYjzkuIwweAu5xvGQpZ-xLhERICQrzQkZH1rSOp9o_vTQvLtcON-vViXzaz4j_yCVALGNAc1mscLjRc1kp-tZEPKn418/s320/120618_windindustrie_nein.jpg)
Wel
vraag ik me af waarom in grote stukken geen windmolens staan. Een
sticker, bij een bushalte waar ik een hand kersen eet, geeft een mogelijke
verklaring. Burgers van nu weten de windenergie effectief tegen te
houden.
Energie what is it good for? Vertel het ze. Toevallig
had zich in dit gebied ook een actiegroep voor het aan banden leggen
van de wolf verenigd. Wilde dieren, dat doen ze maar in Afrika.
Süper!
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguIj6e1xM6F23oQecyUkw8E4g95IHmTUDHnaSiFzvFBA2gs_Z-fZfMofK64R1QFV3zZ-2Ote9BAvuMq0C9XuEjiwVoBxDyDTssXYzeNjwQocABsHfAYYRNGt5Rjm7B_X42bKPmSFjVCtM/s320/120618_wolf.jpg)
Aan
het eind van de dag kom ik op een typische strandcamping. Er is een
midgetgolf en een strandje aangelegd met strandattributen. Aan de
waterkant staat gras in het slik. Waar je hier moet zwemmen (dezelfde
vraag stelde ik me al bij de eerdere strandcampings)?
Dag
1 Trein –
Borkum: Zeeman
Dag
2 Borkum – Norddeich: Trekkers
Dag
3 Norddeich – Dangast: Alles
er op en er aan
Dag
4 Dangast – Bremen: Pompstation
Dag
5 Bremen – Hodorf: Vijver
Dag
6 Hodorf – Hochdonn: Gondel
Dag
8 Grossensiel – Kostverloren: Griesmeel
Dag
9 Kostverloren – thuis: Rijks
Hoogere Burgerschool
Geen opmerkingen:
Een reactie posten