(Als
ik het later thuis
opzoek vind ik meteen dat de reder geen steun krijgt en de dienst
uit de vaart is genomen.)
Glücksstadt
ligt 26 km stroomopwaarts. Een stuk kan buitendijks, zo rijd ik zelfs
over de afwatering van de kerncentrale
van Brokdorf, waar in 1981 nog 100.000 mensen tegen
demonstreerden. In Duitsland was er een Fukushima
voor nodig om de kernindustrie een duw in de goede richting te geven.
Eind 2017 is na allerlei mankementen de aanvraag ingediend om de
centrale stil te leggen. Met dezelfde pont
die ik al eerder had ga ik
de Elbe weer over.
Misschien
is dit wel precies waar ik het voor doe. Het is 50 km om, de wind
tegen voor de boeg en dan weer de moed vinden om te trappen; ook als
het even niet meer harder lijkt te gaan dan 15km p/u en het pad zo
zanderig is dat je maximaal slippend verder komt. Mijn navigatie leidt
me veelal langs kleine landwegen en onverharde paden. Met dat
doorbijten zie je ook de mooiste landschappen.
Aan
het eind van de dag kom ik op een typische strandcamping. Er is een
midgetgolf en een strandje aangelegd met strandattributen. Aan de
waterkant staat gras in het slik. Waar je hier moet zwemmen (dezelfde
vraag stelde ik me al bij de eerdere strandcampings)?
Dag
1 Trein –
Borkum: Zeeman
Dag
2 Borkum – Norddeich: Trekkers
Dag
3 Norddeich – Dangast: Alles
er op en er aan
Dag
4 Dangast – Bremen: Pompstation
Dag
5 Bremen – Hodorf: Vijver
Dag
6 Hodorf – Hochdonn: Gondel
Dag
8 Grossensiel – Kostverloren: Griesmeel
Dag
9 Kostverloren – thuis: Rijks
Hoogere Burgerschool
Geen opmerkingen:
Een reactie posten