"We moeten maar niet door het
helmgras lopen," zegt een man die tegelijk met mij bij het
laatste duin aankomt. Zelf ben ik net weer een beetje droog gefietst."Maar het is lekker van temperatuur," voegt hij
positief aan zijn woorden toe.
In de verte komen twee vrouwen aan die
knoerhard over het vogelbrein praten. Zelf dacht ik onderweg aan de
dualistische benadering van China in de brochure die ik lees en
rook ik in het havengebied de stank van de recycling-industrie die
blijft hangen en genoot juist weer van de geur van cacao uit diezelfde haven. Zo heeft iedere gek zijn bijzonderheden.
Er zijn jaren dat ik in de eerste week
van september nog heel wat strandleven fotografeerde. Nu was het een
vrijwel verlaten zandvlakte tegen de kustlijn, wel met twee andere zwemmers.
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten