woensdag 19 september 2018

Chinees





Voor ik vertrek lees ik dat er een Chinese man is die de wereld rond wil fietsen. Hij heeft het afgelopen decennium al 100.000 km weggetrapt. Zoiets reed ik ook, alleen niet in 24 verschillende landen. Hij is bovendien 15 jaar ouder dan ik.

Of ik met hem mee zou willen? Weet ik niet. Zo'n rondje trekt me wel aan. Hoewel ook dat weet ik niet eens zeker. Er is ook nog een wereld buiten het fietsen, buiten natuurschoon, dopamine en wind over je bol. Op de fiets zit ik
ook om mijn conditie en gewicht op pijl te houden en het hoofd een beetje leeg, juist om me nog wat met de wereld te kunnen bemoeien. Pensioen komt later.

Voor ik vertrek krijg ik ook bericht dat de luchtmacht lobbyt voor 28 extra F-35's (Joint Strike Fighters) – geen 39, maar 67 –, wordt ik gewaarschuwd dat China de buik wel vol kan krijgen door Trump's onbehouwen aanvallen en lees ik dat de VS luchtmacht zich weer sterk wil maken voor militaire operaties in vijandelijk
gebied, zoals mogelijk in datzelfde China.

Misschien zou samen met die Chinees fietsen wel laten zien dat die generaals de verkeerde methode kiezen. Voorlopig houd ik het maar bij mijn vaste woensdagfietsstuk naar zee. Onderweg zie ik vijf ooievaars in een pas gemaaid weiland. Op de zee valt een felle zon en de golven rollen aan.

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier.

Geen opmerkingen: