woensdag 20 maart 2019

Verkiezingen


Ook op woensdagochtend probeer ik mijn zinnen te verzetten door wat anders te doen dan op andere ochtenden. Ik loop wel de internationale pers door op de grote Nederlandse wapenfabrikanten, gevolgen van de Brexit (ook ik verspil mijn tijd er misschien wel mee) en wapenhandel naar de Golf en de ontwikkeling van de wapenproductie daar. Maar verder draait het om lezen.

Het is moeilijk in deze snelle wereld om een boek te lezen. Alles gaat sneller dan je kan denken en vandaag moet ik ook nog kiezen op een partij die Nederland schoner, eerlijker, en vreedzamer maakt. Bij dat laatste is het niet moeilijk. Bij de voormalig tomaatwerpers zitten de meest vreedzame ideeën (Dat zeg ik niet alleen uit eigen ervaring, maar ook op basis van ingediende amendementen en gestelde Kamervragen). Die SP-ideeën worden veelal overgenomen door de schoonste partij. Heel lang had ik een partij die het beste mijn mening vertolkte. De 'beste' is er niet meer en daarom kies ik tegenwoordig niet meer op een totaalpakket, maar op losstaande standpunten.

Ook op de fiets laat het me niet los. Ik ben al gaan stemmen dus het denken is als mosterd na de maaltijd. Het lijkt me niet en toch ook wel te interesseren. 

Waarom moet ik kiezen tussen partijen en kan ik niet gewoon voor de beste gaan. Bij de een komt de strijd voor arbeidsomstandigheden er beter af, bij de ander de natuur en het milieu. Bij de één is individuele identiteit wel belangrijk bij de ander wordt de identiteitspolitiek gezien als het ondergraven van de gezamenlijke strijd. Bij de een wordt hard nagedacht over de rest van de wereld, de ander laat zijn huig naar de wind hangen. Zo lang ik daartussen moet kiezen blijf ik een zwevende kiezer op links. Nooit gedacht dat ik dat zou worden.

Onderweg zie ik een lepelaar foerageren op de plek waar ik er in deze tijd van het jaar wel vaker een zie. De golven achter de duinen maken samen met het vliegverkeer een gruisend geluid. Het geraas van Zandvoort waait naar elders. De leeuwerik zingt over de vliegtuigen heen. Een jonge man staat stil om er een foto van te maken, die veldleeuwerik bedoel ik.






Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier.

Geen opmerkingen: