DH op een Noordhollands strand doet mij denken aan Den Helder. Ik zie dan een klein vissersschip dat zijn lijnen of netten uitzet en om die te markeren cq. zichbaar te maken, daar een boei bij laat drijven.
Maar ja iets zien zonder te weten en er wat over te mijmeren is mooi, maar altijd dringt dan dat kleine duiveltje zich op dat ik het ook zeker en precies wil weten.
In de zoekmachine: Visser, DH-5 OR "DH 5" en dan hopen op een snelle vangst. Lang duurt het niet, maar dan kom ik wel een schip uit een ander land terecht; het voordeel van de zee die naar zoveel kusten spoelt, zonder grenzen te kennen.
Het is een wat gedrongen rood visserschip in de haven van Dartmouth. Het schip heeft de gabarie van een in zijn groei geremde bokser. Met naast het achterdek inderdaad van die oranje boeien net als die ik vond.
Op de dag dat ik de boei op het strand zag liggen, is het schip zelf heel wat zuidelijk aan het vissen. Het is op die mooie plek, waar Bretagne ver de Atlantische Oceaan insteekt en het Kanaal bijna overgaat in oceaan.
Het was pest weer toen ik die foto maakte. Dat kan je ook zien aan de druppels op de lens, maar dat duiveltje bracht me - zonder daar op uit te zijn - een paar honderd kilometer zuidelijker.
Dit bezoek in de regen aan het stand bij Bloemendaal bracht dat beeld, door zo'n lelijke roze boei weer boven.
De eigenaar van deze boei, de Britse kotter Willam Henry II, vaart nu ergens ter hoogte van Bretagne, bij St. Anna. https://
3 opmerkingen:
Ik hou van dit soort zoektochten. Er zijn geen wereldbelangen mee gemoeid, maar enkel een vleug gezonde nieuwsgierigheid. Paden die meerdere keren (bijna) kruisen. Met plezier gelezen en meegelinked.
Zuurstukroze poëzie op het natte strand, met een blijk van waardering naar de nalatenschap van Romeinen en Arabieren.
en die druppels maken het helemaal
Een reactie posten