Zijdelings

Op de radio hoor ik het woord zogenaamd. Ik laat even doordringen wat het betekent. Het benadrukt dat een woord, een naam niet gangbaar is. In dit geval was het de Classico, de voetbalwedstrijd tussen Barcelona en Madrid. Ik besef opeens dat het woord voor mij in mijn jeugd betekende: zo zeggen ze het, maar in het echt is het anders. Het verraad een ingebakken wantrouwen naar de taal van de spreker of schrijver. Maar ik zette daar niet mijn eigen uitleg tegenover, maar volstond met een: Dat is zogenaamd zo. Vreemd hoe woorden een betekenis kunnen krijgen die je niet beseft en die niet correct kan zijn. *** Zijdelings ben ik ook wat betrokken bij de manifestatie: ‘Geen oorlog met Iran’ (Spui – Amsterdam, 11 januari 14:00 – 15.00). Het roept veel wakker wat ik liever slapend zou houden. In mijn hoofd hoorde ik de stem van Robert Fisk weer (vrees niet, het is figuurlijk). In zijn enorme pil De Grote Beschavings oorlog; de verovering van het Midden-Oosten beschrijft hij de gruwelen van de chemische oorlogsvoering door Irak tegen Iran. Ik zal je de citaten erover besparen. Het maakt ziek en misselijk. Fisk schrijft verontwaardigd: “En toch reageerde de wereld niet.” (p. 286) Sterker nog ze staken een handje bij. Nederlanders zoals Hans Melchers en Frans van Anraat leverden volgens schattingen zo’n 45 procent van de grondstoffen voor Irak’s chemische wapenprogramma. Waar een klein land groot in kan zijn. Je kan de buitenlandse politiek van Iran niet begrijpen als je niet ook deze oorlog in je beschouwing meeneemt. Natuurlijk zit er in Iran een regime dat protesten bloedig onderdrukt, Natuurlijk is die vermoorde generaal allerlei rottigheid te verwijten, maar denk even na voordat je maar naar één kant aan het kijken bent en daarmee meegaat in de oorlogszucht uit Washington.  *** Ik merk dat ik me boos maak. De fiets op. Het is grijs, 'n beetje vochtig, maar ook lekker warm, 11ºC. Ik besluit voortaan wat harder te fietsen, meer te zweten. Ik wil niet nog meer pillen, maar zelf proberen controle over het lichaam te houden, i.p.v. van dit uit te besteden aan de industriële pillendraaiers.	P.S.1 Als ik dit stukje type na het prettige fietsen, luister ik naar de eerste uitzending dit jaar door Bart Vanhoudt. Hij begint het jaar  toepasselijk met Peoples Faces  door Kate Tempest. P.S.2 Dit werd tijdens die fietstocht gepubliceerd:    Martin Broek -  Nederlandse betrokkenheid  bij het VS-Iran conflict Wapens & Veiligheid  de Podcast, 8/1/20, 19 MIN En deze tekst:  The Panel of Experts on  arms exports to Libya
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.