voor wie het ziet In de duinen lagen vele bomen om, waaronder bomen die al langer dan ik leef dominant langs het fietspad stonden. Om bij en van het strand te komen moest ik drie maal onder en om een roodwitlint. Zo kwam ik er wel. Golven. Ik hoorde Roziena Salihu ze gisteren gebruiken om het bestaan en het overleveren van energie te duiden: “Wist je dat een golf eindeloos kan bestaan; dat golven pas verdwijnen als ze ergens tegen stuk slaan. Komen ze niks tegen op hun route naar de kust dan blijven ze in beweging, behouden ze energie. De golven die wij zien als we liggen op het strand, als we dobberen of drijven, zo dicht nog bij de kant, dan kan het zomaar zijn dat de golven die wij zagen niet net pas zijn ontstaan, maar een hele geschiedenis dragen ...” (Op de planken, 5 juli 2023) |
|
woensdag 12 juli 2023
Golven
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ik geloof dat dat tijdsbesef danig aan ht tanen is. Jammer, dergelijke overpeinzingen zijn leuk. En ze doen je wat meer bij de dingen stilstaan.
Ook in het gezinsfotoalbum voor 2023 heb ik al aandacht besteed aan die 5 juli, de dag dat bomen omverwerdengeblaen en onze stioppenkast het begaf. En Roziena Salihu kreeg er een plekje. Ze schrijft en spreekt zo mooi.
Een reactie posten