“Als
je een foto wilt maken dan moet je dat vragen.” De man die dit zegt
is een hangoudere en dit is zijn plek. Ik zeg dat ik een foto van de
gaanderij maak die honderd meter lang is en langs het strand van
Oostende ligt.
Even
later begint nog een gaanderij. Deze hangt vol met zwartwit foto's.
Beelden uit Afrika zie ik in het voorbijgaan, - zonder zin om te
stoppen. Het strand is er voor plezier, rust en schoonheid, niet voor
opgedrongen leed. Tenminste niet voor mij. Bovendien heb ik mijn portie oorlog wel gehad.'Afrika in de loopgraven', heet de tentoonstelling (de reclame ervoor is onvermijdelijk). Zo krijgt Afrika ook zijn graantje WOI-herdenking.
De
Belgische kust is volgebouwd met appartementen. “We hebben maar 60
kilometer”, zegt een vrouw waar ik even mee op fiets. Haar zoon
gaat in Nederland bij hockeyclub Kampong spelen. “Alles goed en wel maar aan die
Belgische kust staan vijf maal zoveel appartementen als aan die 200
kilometer van ons”, overdrijf ik niet.
De
Belgische havens zijn wel mooi. Maar voor duin en strand hoef je de Noordzeefietsroute LF1
bij onze zuiderburen niet te fietsen. Net voor de grens wordt het weer
mooi en dat blijft het tot de veerboot in Breskens. Met de trein reis
ik terug naar Amsterdam.
6 opmerkingen:
Alleen in het noorden, Het Zwin en het zuiden nog wat natuurlijke kust. Maar toch leuk om eens te bekijken.
In het Zuiden heb ik daar ook niet veel van gezien. Hrt is vanaf de Panne meteen druk. Er was ook een mooi stukje over een fietspad langs het strand, ergens bij Oostende. Inderdaad wilde ik dit deel van de LF1 ook wel eens rijden.
Alles bij elkaar een mooi verslag van een welbestede vakantie, Martin !
Jan goed dat je het hebt bekenen. Ik dacht net: was het 't de tijd van schrijven en maken wel waard? Het is een soort ordening die ik prettig vind, maar wel een tijdsintensieve.
Ik heb ervan genoten ! En je gaf me stof tot nadenken...
Jan je bent de enige die aflevering 4 heeft gelezen. Waarom die overgeslagen wordt is me een raadsel.
Een reactie posten