Veel pijn heb ik vandaag. Eigen schuld ik wilde meer dan ik kan en heb daar geen spijt van. Maar vandaag was er geen moed om te gaan fietsen. Als ik dan maar van de nood een deugt maak en door een druilerig Amsterdam fiets, om wat spulletjes te kopen, dan zijn zij er opeens ook. Misschien heeft één van hen ook wel neuropathische pijn, of een vriendin die net overleed, of gewoon zin om onbekommerd pret te maken. Wij zijn hier, dat valt niet te ontkennen; zij zijn hier. Het gaat om een categorie mensen die er niet mag zijn en steeds opnieuw moet vechten voor een plek. Tegelijkertijd duidelijk is dat ze niet uitgezet kunnen worden. Nu zitten ze in Amsterdam in de het Vluchtgebouw en de Vluchttoren.
Fragment interview met asieladvocaat Jakob Wedemeijer in Grenzeloos door Willem Bos: een categorie mensen waarvan de overheid zegt: je mag hier niet blijven, maar waarvan het “(...) In plaats van individueel in de anonimiteit en de illegaliteit te verdwijnen zeggen ze als groep: wij zijn hier en wij hebben recht op een menswaardig bestaan. Dat is een fantastische ontwikkeling. Dat maakt de absurditeit van het beleid duidelijk en zet het probleem op de politieke agenda. En het geeft de mogelijkheid om brede steun te organiseren.
“Maar”, voegt hij daar aan toe, “ik zie er ook een gevaar in, namelijk dat de mensen afhankelijk worden van de welwillende steun van anderen, van de bedeling. Vooral als de kerken zich er mee gaan bezig houden zie je dat gebeuren.
In plaats daarvan zouden de mensen gesteund moeten worden om zelf hun leven in eigen hand te nemen. Je kan daarbij de parallel trekken met de ‘urban poor’ in de landen van het globale Zuiden. Daar zie je ook grote groepen arme mensen naar de stad trekken en door middel van straathandel illegaal werk en dergelijke in hun levensonderhoud voorzien. Het klinkt hard, maar als er geen fundamentele verandering van het beleid plaatsvindt – iets wat ik bij de huidige politieke krachtsverhoudingen niet zie gebeuren – is dat het perspectief voor mensen de die niet kunnen of willen terugkeren. Links zou ze daarbij moeten steunen. Mensen kunnen niet eeuwig in een kerk verblijven en afhankelijk zijn van de welwillendheid van anderen. Ik ben er helemaal voor dat ze allemaal een verblijfsvergunning krijgen, maar het is de politieke realiteit dat dit niet op korte termijn zal gebeuren. (...)”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten