Zomergasten

“Ze moeten eens goed geneukt worden,” was de visie die ik in Den Helder leerde kennen als het over feministen (soms vrouwen in het algemeen) ging. In koffieruimte bij de marinekeuken waar ik werkte, werd in 1981 bot omgesprongen met vrouwen (studenten moesten het ook vaak ontgelden).

“Jullie willen een refugee piemel.” Gisteren liet Claudia de Breij een man zien die dit in 2016 riep bij een protestactie tegen het gebruik van feministische argumenten bij anti-islam opjutterij. Deze man combineerde met de kreet rascisme en seksisme. De Breij benadrukte dat hij ook een vader was die Nijntje Pluis las. Als je de achterban van mensen als Trump wil begrijpen, dan moet je ook naar deze mensen luisteren en Rutger van Castricum (de maker van het programma) had ons daar bij geholpen, doceerde ze.

Op zo'n moment verlang ik naar een feministe die even uit komt leggen wat er gebeurt; welke reactionaire, patriarchale, rascistische en onderdrukkende mechanismen hier werken.

Ik zou het ook niet erg vinden als de groei van rechtspopulisme zou worden geduid met oog voor neoliberalisme en het mensen terugwerpen op zichzelf. Maar welke mechanismen spelen bij dergelijk, hier vertoont, schaamteloos gebler is een andere vraag. Gooi a.j.b. niet de hele achterban op een hoop.