Het is
ingewikkeld. Je moet er een verhaal van maken, anders heeft het geen
zin. De grote feitenkluwen uit elkaar halen en samenbrengen in strengen die bij
elkaar horen. Maar de losse eindjes waar laat je die? Er zijn stukjes die bij verschillende delen passen of nergens en die je verhaal juist omver willen trekken. Als je die
laatste stukjes teveel weglaat wordt het werk gemakkelijk, en ongeloofwaardig. Schrijven is schiemanswerk.
Voor wie hier liever een tros zou zien, gedraaid uit strengen nylon of manila, waaruit van die eigenwijze draadjes steken, die begrijp ik. Maar misschien vertelt deze muur ook zo'n rafelig verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten