Laatst zat ik naast een bouwvakker op een bankje te wachten op de pont. Hij werkte erachter aan een project
"voor enorm veel mensen." We hadden het erover hoe de telefoon de mens verandert. Een paar dagen later kwam ik het thema weer tegen: 'They are glued to their iPhones', staat in de roman die ik momenteel lees.
"Je moet meegaan met je tijd," stelde de man bij de pont.
"Een beetje," beaamde ik. Gisteren was ik mijn gsm kwijt toen ik hem wilde gebruiken als woordenboek en merkte meteen dat ik niet zonder kan. Die roman stelt juist dat je niet anders zou kunnen dan je kont tegen de krib gooien, maar daarover later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten