Duwen,
duwen, duwen. Niets dan duwen. Laatst nog op het Buiten-IJ met zes
bakken voor me uit. Ik
begon in
1953 als motorsleepboot met de naam Chili. Nog niet zo heel sterk… Hoewel nog niet zo sterk, met zo'n 490 paardenkrachten was
het ook niet gering wat ik in beweging kon krijgen.
Op mijn
negende jaar kreeg ik een nog stoerdere landennaam: Noorwegen en wat
pk's extra. Die naam zou ik houden totdat ik eind jaren zeventig aan
mijn laatste levensfase begon als Maasstroom. What's in a name zeggen ze wel eens ten onrechte, want dat is een naam alsof ik al
leegloop.
Onder die
naam werd het vanaf 1979 duwen. De naam van de ondernemende
Piet Smit met zijn tragische
leven en de basis onder mijn bestaan, verdween als mede eigenaar.
Gebr. Vos bleef. In 1999 gaven ze me nog een boost en ik kreeg bijna twee
maal zoveel paardenkrachten als ik had, 900. Maar mijn tweede leven
voelt al jaren als een leven teveel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten