woensdag 18 april 2018

Pipo



Wat een weer, wat een bloemen, wat een vogels. (Ik lijk Pipo wel, maar als ik dit schrijf hoor ik de nachtegaal zingen en in mijn mond heb ik de smaak van daslook.)

Er ging weer een SD-kaartje naar de haaien. Nu voor het fietsen. Er zijn herstelprogramma's die zoeken alle bestanden en laten zien dat ze er nog zijn en vragen je vervolgens een dollar of 40 om ze te herstellen. Bij één kon ik omslachtig al mijn bestanden stuk-voor-stuk boven toveren.

Weer een paar uur naar de digitale techniek. Daarover kon Pipo niet eens dromen. Zou hij wel van roze nonnetjes hebben geweten: neus aan neus zoenend in het natte zand?


Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier.


Geen opmerkingen: