donderdag 17 mei 2018

Taart




Vorige week lag ik plat op het asfalt van de Soesterberg niet ver van Alfred Jodocus Kwakland, de woonplaats van Herman van Veen en voorheen de landingsbanen voor zware vliegtuigen van de VS. Mijn handen kapot en een snee in mijn voet doen nog pijn (typen gaat beroerd).

(Fietsen gaat beter; de angst moet er weer uit.) Nu lag ik het al weer wat warmere zoute water van de Noordzee. Het beet nauwelijks. Op het strand trotseerde één wandelaar het voorbij
waaiende zand. Hij had me aan de andere kant van het duin verteld dat ik gierzwaluwen en hondstong zag.

Ik trap terug naar de mangoroomtaart die bijna klaar is en in de koelkast staat.


Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier.


Geen opmerkingen: