Vorige week kwam het er niet van mijn avonturen hier te posten. Ze worden vast elders wel bewaard.
Via de duinen op weg
naar een van mijn favoriete bestemmingen, het Breehorn. Aan de kant
liggen kleine lege kokkels; het goud van het Wad. In de verte hoor ik
de diepe klanken van eidereenden, maar ik zie slechts een groep meeuwen
en een enkele scholekster.
Op een van de nieuwste stukjes
Nederland (landaanwinning gaat her en der door, gedreven door een antwoord aan de
zeespiegelstijging) zie ik de blauwe zeedistel al verschijnen.
Zowel
op de heen als terugweg raak ik van mijn route en zo zie ik dingen
die ik anders gemist zou hebben. (Niet alles is gekiekt.)
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten