De Staat van Stad en Zee

De afgelopen weken probeer ik onderweg altijd een foto te maken van een sticker die ik tegenkom. Die van vandaag zag ik eergisteren al na het boodschappen doen en onthield ik voor vandaag. Het is overigens niet alleen de Prins der Nederlanden die huisjesmelker is. Vandaag kwam De Groene Amsterdammer, binnen het thema de ondermijning van Amsterdam, met een artikel over een man – lid van een familie die betrokken was bij witwassen en ondergronds bankieren – die tientallen panden in Amsterdam opkocht. Gelukkig kom ik ook vrijwel wekelijks berichten tegen over Actiegroep Niet Te Koop die strijdt tegen de verkoop van sociale huurwoningen in Amsterdam. Want dat Amsterdammers de stad moeten verlaten of eindeloos wachten op een woning is geen natuurverschijnsel, maar een door D'66 en VVD gecreëerde misstand. Doe eens mee, met die acties! Café Amsterdam. Bij het indraaien van het pad staat er een waarschuwingsbord vanwege het maaien. Dat er gemaaid wordt is te zien. Het is wel op een doordachte manier gedaan; alleen een strook van een kleine meter aan beide zijden van het pad. Zo krijgen de planten die een hekel aan het kortwieken hebben een kans, maar ook die er juist bij floreren. De reden dat ik het pad in sloeg was om een gele toorts te bekijken waar ik vorige week te snel langs reed. Een zwarte met de mooie roze behaarde meeldraden? Hij stond dicht langs de rand en ik vreesde dat hij weg zou zijn, maar de maaiers waren er omheen gegaan. Dat doet je goed. In de duinen maak ik een foto van het tros glidkruid waarover de zon schijnt. Een man kijkt naar wat ik in beeld heb. Je ziet hem denken 'is dat alles,' maar volgens Heukels Flora van Nederland is het een verwilderde plant, maar wel “zeer zeldzaam,” en het komt inderdaad voor in de duinen. Een andere man vraagt belangstellend “bent U aan het tellen,” als ik slechts dit stukje zit te schrijven. Over de doden niets dan goeds? Dat is voor mij geen wet van Meden en Perzen. Louis Andriessen had hier ook eerder op kunnen duiken en niet pas na zijn sterfdag. Al jaren luister ik zo nu en dan naar zijn eigenwijze, opzwepende en nooit saaie muziek. Hieronder een van zijn bekendere werken. Het gaat over het verband tussen politiek en cultuur. Je hoort er herhaalde patronen in, maar ook zich ontwikkelende thema's.

---

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.