Bij vertrek alweer een vlinder in het trappenhuis. Geen wonder: de wind waait recht tegen. De ene na de andere bui trekt over en ik wordt nat en droog weer op en dat steeds opnieuw. Gelukkig kan ik droog onder de Maas door. Op de Otter, de pont van Rhoon naar Oud-Beijerland over de Oude Maas, vertelt iemand tevreden dat het de hele dag nog niet heeft geregend. Het pontje gaat niet zo vaak en ik moet lang wachten. Vervolgens ard op de trappers tegen de stevige bries om de pont van 17.00 in Nieuwendijk naar Tiengemeten te halen. Mislukt. Opdracht te zwaar.
Bel om te vragen of ik mijn pizza later kan halen. Lukt. Stipt op tijd is hij klaar. Aan de waterkant, met zicht op behaard hout, eet ik hem op. Besef dat de camping op het eiland (dat voelt als een Waddeneiland zonder scholeksters en wad, maar wel met de rust en boot om je er te brengen) dicht is bij de plek waar ik als tiener opgroeide. Google maps rekent uit dat het met vleugels 11,41 km zou zijn naar mijn oude zolderkamer. Er zijn geen winkels, weinig auto's en wel vogels, insecten en bloemen (één ken ik niet). Het is een prachtige en fijne plek. Zowel mijn zus elders als ik daar viel de altocumulus op (al wisten we beiden niet dat het zo heet.) Te zwaar was alweer vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten