Dromer

Geweldig ik kwam gisteren een briefje tegen van Derek Marshall een voormalige PR-man van een grote Britse wapenlobby organisatie ASD. Hij stelde dat wapens niet als consumptie goederen moeten worden behandeld. Je moet wapenfabrikanten dan ook niet uitverkopen. Helemaal eens. Maar hier houdt de overeenstemming op. Wapens zijn geen consumptie goederen en: doen vaak meer kwaad dan goed als ze verkocht worden; wapenfabrikanten zijn onevenredig vaak vertegenwoordigd in corruptie schandalen; ze worden ingezet bij oorlogen en mensenrechtenschendingen; en ze kosten de afnemende landen vaak de gelden die nodig zijn om de armen – kijk zelf maar hoe je dit woord leest – boven water te houden. Maar ook binnenlands aankoopbeleid gaat ten kosten van overheidsbudgetten die beter ingezet kunnen worden voor gezondheidszorg, onderwijs, hulpprogramma's, sociale voorzieningen en beleid om klimaatverandering tegen te gaan. Dat zou meer veiligheid creëren. Vermoedelijk ben ik Derek hier al lang kwijt. We waren het maar een heel klein beetje eens. Hij vindt me vast een dromer en ziet uit naar de volgende militaire interventie die na 20 jaar een mislukking blijkt te zijn. Wie is de dromer en wie is de realist? *** Voor vertrek eerst een foto van de zebraspin op het balkon en van de lucifer bloem op de eettafel. In Noord-Spanje is het een plant die gewoon in de berm groeit. Vijf dagen buiten de weekenden en de woensdagmiddagen en vrijdagen die ik altijd al gebruik om op te laden heb ik deze zomer vakantie gevierd. Het voelt als te weinig en ik heb het idee dat ik weg moet, heuvels zien of bergen, over zee, de wereld in. Ja ik weet het best: de wereld is overal, achter het scherm waarop deze letters verschijnen, in de straat, op tochten door Nederland. Gisteren ging de tijdrit van de Ronde van de Benelux de eerste helft zelfs over een route die ik vaak fiets. Nu beukte daar een deel van de internationale wielertop met 50 km tegen de IJsselmeerwind. Bij mijn sticker van vandaag: Wereld Gezondheidsorganisatie WHO rapporteert meer dan 4½ miljoen doden sinds begin corona-uitbraak. Een stevige griep epidemie haalt 'n ½ miljoen per jaar. En we zijn er nog niet vanaf. De slijmzwam, een gespiesde beervlinder en stoere stier, om je enigszins met de wrange kanten van het leven te verzoenen. Vanmorgen las ik de column van Bas Heijne over blaatprotest. Kanttekeninkje bij sterke tekst: een plek in de Kamer kan dienen om buitenparlementaire actie in de Kamer een stem en toegang tot informatie te geven. Zo'n zetel kan daarmee leiden tot versterkte invloed op en vormgeven van politieke processen; er is een boel mogelijk tussen gewelddadige omverwerping van de Staat en een parlementaristische politiek. Het trosglidkruid bloeit nog. De Italiaanse aronskelk is op zijn mooist. De Duitse jongen met zijn hond die ik vertelde dat ze daar in de duinen niet mogen komen – nee ook niet aangelijnd – vertrekt weer naar het strand. Al moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat na mij nog iemand hem daarop wees. Ach hij maakte geen onvriendelijke indruk. *** Het is de oude doos. De mondharmonica speler is nog steeds even virtuoos al is hij al weer meer dan vijf jaar gelden op 94-jarige leeftijd gestorven. De tonen van Bags' groove kan je meebrullen, ze gaan al langer mee dan ikzelf. Het is stadion muziek voor de fijnproever, en maakt van de belasting ontwijkende Rolling Stones een voorprogramma act. Maar de laatste zin toont aan dat ik een dromer ben, die kwaliteit boven marketing vind gaan.

---

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.