Datum

Er zijn van die datums die een betekenis hebben en dat vaak al heel lang. Ze zijn gehaakt in je brein en laten los als de dag of een gedachte eraan daar is. Gisteren kon ik er even niet opkomen maar 21 november 1981 was de grote vredesdemonstratie in Amsterdam. Dat is bijna 40 jaar geleden. De verjaardag van mijn vader en zijn sterfdag schoten deze week door mijn hoofd. Hij stierf niet lang na 27 juli 1996, de dag dat het Indonesische Soeharto regime als een laatste oprisping de tegenstanders neersloeg. Er zijn de verjaardagen van de gezinsleden, moeder en zussen die in een lade vooraan liggen. Maar er is ook 6 oktober. Het is al weer 41 jaar geleden dat ik als jong Broekie opkwam bij de marine. Precies vijf jaar later zou ik de vloot weer verlaten. Ik had genoeg gezien en ging een andere weg. Rise up riders een roep die klinkt als rollende wielen. Een strijdkreet voor arbeidsrechten en beloning. Mijn eigen tocht is een overwinning op mezelf. Gaan met die banaan; ik eet er vier. Maar rustig aan met die rug. Je komt er wel, bij de wit schuimende golven. Gisteren zag ik Remco Evenepoel sierlijk als een katachtige zijn rug rekken een paar kilometer voor de streep. De overwinning in de regen was bijna binnen. Het strand was vandaag geweldig. Er werd geraasd, geschenen, gelopen en gezwommen. *** Deze week hoorde ik een optreden van Chris Defoort met Han Bennink op Jazz Middelheim. Meer dan geweldig. Als ik er naar zoek, kom ik een interview met beide tegen. Er zit een politieke onhandigheid in, die gelukkig met een grap werd gepareerd. Een YouTube van het concert – om hier onder te plakken – kan ik niet vinden. Maar goed drie muzikanten. Altijd wel iets in die grote vergaarbak. O ja, die derde persoon op het podium is trombonist Wolter Wierbos. Ook hij was geweldig. Een aantal jaar eerder maakte Wierbos een album waar de stukken naar nautische termen zijn genoemd. Dat komt goed uit voor dit blog op 6 oktober. Aan lager wal wordt het dan ook. Bovendien als je opzoek gaat, stuit je onvermijdelijk op een andere muziek die ergens een plekje in je hoofd heeft gekregen, zoals zijn betrokkenheid bij Boi Akih (dit is ook wel heel mooi). Het zijn dan ook niet alleen datums die opgeslagen zijn in die wonderlijke doos daar boven op het lijf, maar ook andere feitjes, klanken, ideeën, gevoelens, geuren en beelden. Ook in Middelheim was hij geweldig.

---

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.