Een avontuur om de grijze
werkelijkheid van het gewone leven onder te verstoppen. Sinds 2007
leef ik thuis en ga ieder jaar met de familie op vakantie. Over de
grens kom ik verder niet. Het leven van een internationaal activist
met twee keer buitenland per jaar is ingeruild voor het leven van een
grijze muis. Vandaag even niet. De zee op met storm. Kijken of dit
bakbeest slingert.
Voor vertrek ga ik nog even onder de
douche bij het ontspannen, voelde ik pas hoeveel pijn er in mijn
lichaam huist. Verder ben ik extreem moe. Maar nu geen getob en voor gezeik heb ik geen tijd.
Het uitvaren wordt opgehouden omdat er geen slepers beschikbaar zijn.
Die hebben het blijkbaar druk met dit weer. Het is wel echt varen met
zo'n zeetje.De zee en lucht zijn grijs, maar verder valt het wel mee. Iedere week een fietstocht en stukje zemmen in zee. Wat zou je klagen; eigenlijk heb ik het fantastisch. In potjes in de vensterbank groeit de doornappel en het bilzenkruid door, terwijl ik weg ben. Nog zo'n avontuur. Zou het lukken ze op te kweken. Maar dat is weer voor later.
Mijn vriendin viel het tegen dat ik niet ging zwemmen naar Engeland met een vlot achter me aan met mijn fiets er op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten