De zon kwam in plaats van een uithangbord met lichtjes en dezelfde tekst en vlag. Het was knutselwerk op sinterklaasknutselwerk nivo (en dat is zeker niet neeerbuigend bedoeld). Nu is het wat minder, maar toch fijn om iedere dag te zien dat iemand zich druk maakt over een volk dat het veel beroerder heeft dan wij en daar in twee woorden handen-en-voeten aan geeft.
Ik schreef destijds een heel verhaal bij die foto:
Fröbelding
In mijn straat hangt een fröbelding aan een gevel. Het is een ronde vlag in groen, wit en zwart met een rode driehoek omgeven door brandende kerstboomlichtjes. Op het witte vlak staat Palestina Vrij. Mij doet het goed zoiets te zien hangen.
Revolutionair is het niet. Palestina Vrij past prima in de visie van de Europese Minister Raad, zoals onlangs vastgelegd (12091/14). Beleid dat al wordt ondersteund door de Parlementen van Zweden, Engeland en binnenkort Spanje. Niets extreems aan.
Hoewel. In Nederland wordt dit wel snel in de extreme hoek gedrukt. Het debat rond Israël en Palestina is veelal fanatiek en zoekt juist de extremen. Je begeeft je al snel op glad ijs. Alleen in de de zwarte pieten discussie maakt men het bonter.
Een reactie die ik hoorde op de vlag was dat Palestijnen niet eens Palestijnen heetten voordat ze onafhankelijk waren. Het draait dan in mijn buik, niet alleen omdat Joost van den Vondel in de 17e eeuw al over Palestijnen schreef en de omschrijving al in de 19e eeuw in het Nieuw Israelietisch Weekblad voorkomt etc etc., maar ook omdat je een heel volk ronduit miskent.
De angst dat de discussie rond de tweejaarlijkse oorlogen leidt tot antisemitisme is op grond van feiten te staven. Het onder het tapijt vegen van elke uitingsvorm rond de rechten van de Palestijnen op een eigen levensvatbare Palestijnse Staat zorgt er echter niet voor dat het racisme verdwijnt.
De Burgemeester van Amsterdam schreef op 17 september: “Het is goed om van elkaar te weten, wat er leeft in de hoofden en harten van groepen Amsterdammers, maar voorop staat de bescherming van burgers tegen onveiligheid en discriminatie. Daarom heeft het stellen èn handhaven van grenzen de hoogste prioriteit. Binnen die grenzen ontstaat een klimaat waar mensen vrij met elkaar in dialoog kunnen.”
Mij lijkt op grond van deze tekst niets mis met zo'n knutseluiting van solidariteit met Palestijnen. Laten we op buurtniveau niet onze kop in het zand steken. Zeker als de bommen en raketten even niet vallen moet dat mogelijk zijn. De leuze Palestina Vrij is gewoon geënt op staand beleid en moet uit de hoek van de extremen gehaald worden.
Martin Broek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten