woensdag 27 december 2017

Ernst


ER valt een nieuwe laag hooi. Zo gaat het al een maand. Net boven komt er weer een laag tussen mij en het licht. Soms is die vast of dik en duurt het klauwen naar boven langer.

Dan is alle hooi opeens verdwenen en staat er een trekker; precies wat nodig is.

OP het natte zand net boven Bloemendaal aan Zee ontwaken; een banaan voor het grijpen.


IN de verte de rookpluim van de kolencentrales op de Maasvlakte. Tot hier te zien. Die pijpen roken het strand weg.




Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén daarvan plaats ik hier.

Geen opmerkingen: