In de duinen fiets ik langs een stem die ik herken. Ruim tien jaar geleden hoorde ik hem voor 't laatst. Die tien jaar stortten zich pardoes op me, daar op dat fietspad.
Veertig meter ervandaan merkte ik op de heenweg al dat ik mijn fototoestel niet bij me had. Een vers stukje strand uit mijn zak voor 'n tastbare herinnering.
Vandaag was het grijs.
And the sky is grey/I've been for a ride/On a winter's day
wedijvert daarom met een deuntje waar ik niet vanaf kom
A day for the hunter, a day for the prey.
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén daarvan plaats ik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten