We live in a time where action is more
valued than being, vertelde
een Estse componiste. Het zijn heldere woorden. Even later zegt ze
dat het zo fijn rustig is in Estland en om dat zo te houden kan niet
iedereen toegelaten worden. Zonder toelichting klinkt dat nog niet
eens zo beroerd, maar er blijft toch 'n smaakje achter op de tong.
Het is begrijpelijk dat mensen hun wereldje rustig willen houden, ook
als dat tenkoste van anderen gaat. Maar begrijpelijk is de bittere
reactie daarop ook. Verder waren het vooral mooie doorleefde woorden
die Helena dicht-bij-de-natuur Tulve bij Late
Night Lab op het Belgische Canvas
sprak.
Afgelopen week vertelde ik over mijn TV-kijkerij.
Champions League en vioolconcours. Met dat laatste ben ik nog iedere
avond bezig. De voetballerij is ingewisseld voor de wielersport.
Gisteren Nederlandse val in Italië en succes in Noord-Frankrijk. De
Ronde van Italië is een van de mooiere langere wielerkoersen en ik
zit dus nog ruim twee weken gebijteld. Nederlandse overwinningen zijn
leuk, maar er zijn anderen waar het ook goed naar kijken is. Jammer
(en on-Amsterdams verstandig) dat Primož_Roglič zich gisteren voor de
meet inhield. Hij had waarschijnlijk alleen energie verspeeld tegen
de echte sprinters, maar realiteitszin leidt niet altijd tot de mooie spelletjes.
Voor vertrek haal ik de kat nat van het balkon; de
oude baas had niet meer het besef dat hij niet van water houdt. De
mannen met de hogedrukspuit hebben vooral oog voor waarop ze richten,
niet voor de gevolgen voor plant, spulletjes en dus ook dieren. Als
ik op de fiets stap weet ik nog niet of Tom Dumoulin naar huis gaat
om zich voor te bereiden op een nieuw zadelavontuur, maar dat zien we
nog wel bij het terugkijken.
Als moppermannetje heb ik nog twee dingen om te
zeuren, maar laat ik het bij een van mijn grieven houden. Onlangs
ging het Brediusbuitenbad weer open. Altijd heerlijk om weer met veel
ruimte in de open lucht te zwemmen. Maar de vreugde werd vermengd met
droevenis toen ik mijn seizoenskaart ging kopen. Was hij vorig jaar
nog € 88. Dit jaar was dat opgelopen naar €140, een prijsstijging
van maar liefst 60 procent; over inflatiecorrectie hebben we het hier
dus niet. Waarschijnlijk koop ik volgend jaar een 12-badenkaart voor
de eerste weken en ga daarna in het IJ zwemmen, dat bespaart me €100.
Met dank aan het sociale Amsterdamse gemeentebestuur (link naar vragen over de prijzen).
De zon schijnt, het zeewater nadert de 12°C
en het biljarten ging gisteren weer aardig, onderweg zie ik karpers
paaien in de sloot.
|        |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten