dinsdag 28 oktober 2025

Kiezen



Ruim een maand heb ik niet op de fiets gezeten. Er was daarvoor nog sprake dat we een nacht zouden gaan kamperen. Inmiddels is het echt herfst en zijn de nachten een stuk onder de 10 °C. Weg op de fiets met de tent is nu meer iets voor de stevige doorzetters. Dan komt die nieuwe tent volgend jaar wel. Nu eerst een stukje met de structuur, zoals ik mijn naar-het-strand-fietsstukjes tot 8 mei meestal schreef.

Door een onwillig oog, gaat het lezen en schrijven me slecht af. Beide zijn belangrijk in mijn leven. Ik kan niet de heel tijd naar wielersporters, snoekeraars, en voetballers kijken. Dan wordt je toch wel wat al te suf. Dus probeer ik te schrijven en te blijven lezen tot de ogen zeggen: Help stop! Soms wordt ik er naar en droevig van. Fietsen kan ook nog. En dat is fijn. Dat bleek vandaag weer.


Maar goed. Vorige week kwam ik een mooi plaatje tegen van het eerste van vier fregatten dat Damen voor Colombia aan het bouwen is. (Ja het gaat niet alleen maar slecht met orders voor de scheepsbouwer uit Gorinchem.) 

Op het plaatje niet alleen het schip, maar ook de bedrijven die de onderdelen leveren. 
Uit die gegevens blijkt dat op het schip wapens, gevechtssystemen, radar en sensoren zullen zitten van bedrijven uit Denemarken, Europese samenwerking MBDA, Italië, Spanje, VK, VS en Zuid-Korea en vooral Zweden.
     Damen levert dan wel, maar dat betekent niet dat er geen andere partijen zijn die ook winst maken door die handel. Het project staat wél onder controle van Damen en Nederland moet dan ook de exportvergunning verstrekken voor de levering van het gehele 'wapenplatform' of valt dat onder de vergunning voor scheepsontwikkeling, van €16 miljoen?


De buren houden ook van Damen ontwerpen en 
kopen ze in Cuba (daar is een Damen werf) of bouwen ze zelf. (Overigens net als de andere partij die het vuurtje opstookt aan de zuidgrens van de Caraïbische Zee die vaart ook met Damen schepen (zie pagina 142).)

***
Voordat ik op de fiets stap, raap ik het stempotloodje uit een hoek. Het slingert al rond sinds een verkiezing eerder in de corona periode. Iedereen kreeg een eigen exemplaar.

Het wordt kiezen voor het minst kwade. Voor links is er weinig keus, als je het strategisch kiezen (resultaat een coalitie net rechts van het midden met PvdA-GroenLinks, CDA en D66 + nog één') laat afvallen, omdat dit Nederland niet zal genezen van de glijnaarrechts. Maar moet je daar wel aan denken onderweg? Zoek liever naar een mooie bloem voor iemand die vandaag jarig is.
     Het is bovendien een fraaie herfstdag: stevige wind, zonnetje, gekleurde bladeren en een stukje van een bui. Heel toepasselijk kom ik ook een boek tegen van Carola Houtekamer (die is inmiddels de Damen journaliste van Nederland).   
     Bloemen van een maand geleden zijn verdwenen, stukken gemaaid of wegen afgezet. Het veranderd door alle activiteit nog sneller dan de natuur al beweegt. De zee ligt er nog als vanouds en de golven rollen en schuimen. Op het strand een blauwe kwal die aan zijn eindje komt.
    Goeie verkiezingen dan maar morgen!

***
Om het af te maken een muziekje. Maar als ik het lied Black Girl uitkies dan begint het pas. Er is
een songtekst, maar die wijkt af van wat ik hoor. Het schijnt dat er veel variates zijn. Op de wiki over het lied worden die (en een flinke lijst met verschillende uitvoeringen) genoemd. 'Mijn' uitvoering uit 1965 staat er niet eens bij. Hij komt van Clifford Jordans album These are my roots.

De zangeres, waardoor het me opviel, is Sandra Douglas.
Huddie Ledbetter, alias Lead Belly, de muzikant die centraal staat op de LP van Jordan, zong het ook. Op een site die over Lead Belly gaat, leer ik dat er nog een lied met Sandra Douglas op het album staat. Dat is het bekende Take This Hammer.
     Beide liederen kennen een lange geschiedenis en werden mogelijk al gezongen in 1870. Black Girl is een samenvoeging van twee liedjes:
'In the Pines' en 'The Longest Train'.

Meer kan ik van Sandra Douglas niet vinden. Haar nichtje zegt op youtube dat tante veel te vroeg is overleden en dat Black Girl een van haar weinige nummers is die ze kent. Laat ik dat en
Take this hammer dan maar beide plaatsen. Ze zingt fijn.








Geen opmerkingen: