Eind jaren tachtig kwam de winkel naar de Staatsliedenbuurt. Het was in de nasleep van de heftige, creatieve, destructieve en opbouwende periode waarin buurtbewoners, ondernemers, maatschappelijke, politieke en religieuze organisatie de handen ineensloegen om de verpauperde en verwaarloosde buurt nieuw leven in te blazen. Ja zo ademloos ging dat.
Een paar jaar eerder kwam ik naar de buurt. Het blok waar Brilpoint begon moest nog afgebroken worden. Ik woonde aan de andere kant van de straat en leerde dat de slopers en bouwvakkers uit de provincie vroeg begonnen. Al snel ruilde ik bij Candy mijn gastmaskerbrilletje voor iets gewoners.
Nu gaat de Brilpoint verder onder de rook van de Hoogovens.
"Het winkelcentrum van Beverwijk is levendiger en de mensen kooplustiger dan in de afkalvende Van Limburg Stirumstraat," aldus de brillenman.
"Waterman gaat ook weg," vult hij aan.
De kleine ondernemer die zijn klanten in de steek laat en dat pas zegt als die hun geld - voor vier personen bril - hebben uitgegeven. Dat heet ondernemerschap, maar sympathiek is anders. Mijn fasie zal wel gesierd gaan worden door iets van een prijsvechter als ik een nieuwe koop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten