Kan het zelf ook niet laten

“Daar heb je er weer één,” verzucht ik regelmatig. Trappenhuizen en -torens duiken te pas en te onpas in films op. Regisseurs kunnen het het niet laten om bij een scene die naar een appartement of wijds uitzicht leidt ook de treden, de wending ervan, de regelmatig lijnen en verdwijnpunten te laten zien.

Er zijn pagina's op het internet met de 100 mooiste trapfragmenten. Er is uitleg te vinden over symbolische achtergronden bij het gebruik van trappen. Maar eigenlijk zijn ze te mooi voor een film. Maar daardoor ook zo moeilijk te negeren.