woensdag 4 november 2020

Olifanten


Er staat een olifant in de kamer, een stier op leeftijd met een blondgele lok of een keurig grijs kapsel. Ja ik kies met frisse tegenzin voor de grijze, maar maak me geen illusie dat ook die zijn grote poten neer zal zetten waar iets van waarde stond en de kans dat hij gewoon aan de kant wordt geduwd als een auto op de snelweg is ook levensgroot aanwezig.

Er staat nog een olifant in de kamer. Hij maakte van een elftal een tweetal. Tenminste zo leek het en toen waren de regels verkeerd geïnterpreteerd. Maar hoe gaat het met het EK-veldrijden in Rosmalen? Gaat dat door?

Er staan nog veel meer olifanten in de kamer, stil, maar wel maatje mammoet. De behaarde wezens hebben last van de vijf warmste jaren sinds 1880, allemaal in de afgelopen vijf jaar. Bloot is beter. 

Nog eentje dan. De bevolking van Afrika blijft groeien in een ongekend tempo. Hoe armer, hoe harder. Je zou zeggen met een beetje steun valt daar veel te winnen. In de eerste plaats voor de bevolking daar.

Dan zijn er ook nog wat olifantjes die door Nederland wandelen. Maar die mag een ander vangen.

***

Bij het halen van de griepprik zag ik het al: een prachtige dag. De winkel waar ik altijd mijn walnoten en amandelen haal was op de heen weg nog gesloten. Op de terugweg gelukkig weer open. Voor wie niet in de buurt woont; regelmatig wordt er een stukje over de winkel en vooral de winkelier geschreven. Dit stamt uit 2010.

Op het bankje in de duinen zitten mensen met het nieuws op de telefoon te praten over ... ja laat maar. Je komt er kennelijk niet onderuit. Een ander zegt: "Het is wel supermooi weer." en zo was het.

***

Zeven mannen toeteren of tenminste, dat vooral (ze slaan ook op snaren en vellen). En dat al 20 jaar. Ze geven op laatste album Dance dance carte blanche aan de luisteraar. Ja doe maar mal of juist niet. Maar neem serieus wat serieus genomen moet worden. Speel met noten en niet met mensen.





Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.




Geen opmerkingen: