In de
stoel van de tandarts sper ik mijn mond zo ver mogelijk open. Mijn
voortanden vallen over die onder. Daar moet wat aan gedaan worden. Is
dat echt zo? Wie zal het weten. Ik niet. Ik ben een leek. Maar de
tandarts is een ondernemer. Die wordt niet rijk van het verwijderen
van tandsteen, wat foto's en polijsten van “een verder keurig
gebit.” Die wil wat meer verdienen.
Verder is
het 't wel waard? Zou ik rijk zijn, ik zou die vraag niet stellen.
Mondheelkunde van de markt, de tandarts wordt ambtenaar met een vast
salaris en doet wat echt nodig is. Dat zou mijn idee zijn.
Als ik op
het strand ben vergeet ik tanden, kiezen en marktwerking en geniet
van een duik.
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén daarvan plaats ik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten