“De vrienden
helpen de bruidegom bij het 'uitzuipen' uit zijn celibataire leven,
de vriendinnen begeleiden de bruid naar de ontmaagding. Ziedaar de
basisingredienten van de merkwaardige folklore die de laatste jaren,
in Antwerpen maar ook in Breda, in toenemende mate populair wordt.”
Dat is wat Peter
Schouten op 25 februari 1995 in De Stem schreef. Het is de eerste
keer dat een Nederlandse krant het woord voor het verschijnsel gebruikt. Je zou
bijna vergeten dat het ooit eens begon.
Inmiddels is het
'normaal' geworden om pruiken, malle kleren, luid zingend door de
straten te trekken. Uiteindelijk lijkt alles dat te worden. “O ja
vrijgezellenfeest,” schokschouder je als je er een tegenkomt.
Ook de bierfiets is
niet meer weg te denken uit het straatbeeld. De eerste kom ik onder
het ironisch bedoelde kopje Zomergenot tegen in Het Parool van 24
juni 1995. De eerste die gisteren door de straat kwam, deed het niet
eens op eigen trapvermogen. De tweede met fraai zingende Fransen wel.
Even leek het erop
alsof de fiets zijn langste tijd gehad had. Maar als de bestuurder
nuchter het stuur bedient, de fiets smaller dan 1,50 meter is of met
vergunning, dan kan het weer. De rest mag zich klem zuipen. Bokito's
in een fietscafé noemde Yasmina Aboutaleb de bereiders (Parool
16/12/16).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten