En passant

Hij zit achter het bord, maar als zijn hand naar een stuk beweegt blijft die hangen in de lucht. Het is alsof de gedachte aan een zet ergens stokt in zijn hoofd; als een spreker die verdwaalt in zijn eigen woorden. Er was een tijd dat het gemakkelijker ging. (Niet aan terugdenken, dat maakt somber.)

Uit zijn zak haalt hij een gevonden pion. Hij stapt voor troost de golven in en vergeet en geniet van het deinend zwemmen.

---

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén daarvan plaats ik hier.