Friesland geen Fietsland

Nederland Fietsland staat boven de knooppuntenrouteplanner. Dat houdt op als je net in Friesland bent. Daar sta je dan bij het cruciale knooppunt nr. 46 aan Lange Afstandsfietspad 22, een stukje voorbij Lemmer bij de Plattedijk. “Gaat U maar terug naar Lemmer,” weet de man in het oranje hesje te melden en “NEE is NEE,” als ik hem vraag of ik er toch geen mouw aan te passen is.

Naar Lemmer is het 4 km. Vervolgens moet je rond het Grutte Bekken en dat is zelfs voor een niet-Fries wel te verstaan. Al-met-al een omweg van ruim 21 kilometer naar knooppunt 45; voor menig fietser een halve dagtocht. Voor mij is het extra bovenop een met veel wind strak geplande 280 km.

Nu had het nog net wat beter gekund als het pontje bij Riensleat had gevaren, maar dat doet het in juni alleen in de weekeinden. Niet alleen heeft hesjesman alleen “nee” op zijn zang. Er is niets geregeld: geen alternatieve route, geen handout, niets.

De auto's kunnen gewoon met 100 km/u voortrazen over de N359 – die naast de afgesloten Plattedijk ligt –, een provinciale weg zonder fietspad. Ze bestaan nog. Auto's zijn duidelijk koning. Met een beetje moeite was er wat te regelen geweest (een bootje over de Sylroede (Ee) of een geïmproviseerd fietspad (er lag nog 1½ kilometer van het vorige stuk wegwerkzaamheden) bijvoorbeeld), maar Súdwest-Fryslân of Lemmer hebben blijkbaar aan fietsers niet veel boodschap als het tijd en geld kost.

Hoewel ik uiteindelijk nog wel wordt geholpen door een medewerker van de provincie, waardoor ik uiteindelijk toch aan de andere kant beland. Ook bij knooppunt nr. 45 staat een hesjesman en mensen die zich afvragen: “hoe verder.”