6 – 25 mei 2025 Schwegenheim – Ginsheim-Gustavsburg: Peinzen

Het blijft toch wat bijzonders, al ben ik er mee opgegroeid: de winkels dicht op zondag. Aan het eind van een rit koop ik normaal gesproken een avondmaal, ontbijt en eten voor de volgende dag onderweg. Dat moet op zondag anders of eigenlijk op zaterdag al. Dan moet je tot voor het maandagse ontbijt kopen. Helemaal goed had ik het niet gedaan, maar hoewel de winkels dicht zijn, blijven de bakkers en pompstations open. Voor de bakker in Speyer stond een rij (en er bovenuit staken de vleugels van een Lufthansa verkeersvliegtuig, onderdeel van het techniekmuseum met veel gevechtsvliegtuigen, tja het zou eens niet) en kocht er een olijvenbrood en een chokobrötchen (Nederlanders noemen zo'n ding gewoon een pain au chocolat). Het was voldoende.

Op vakantie ga je als vanzelf filosoferen en ins Blaue hinein redeneren. Soms sla je planken mis, maar vandaag vroeg ik me af of je anders wordt als je horizon ophoudt bij de bergen. Of je wilt weten wat daar dan achter ligt? Of dat je juist denkt ik woon hier goed; ik hoef niet over de bergen? Misschien is het met de auto, vliegtuig, trein etc. niet gangbaar meer dat mensen in hun dorp ter wereld komen en er ook sterven en hun geboorte plek in de tussentijd maar zelden verlaten hebben.

Je peinst ook over van die fietsers dingen. Als ik nu eens niet twintig kilometer verkeerd gereden was dan zat ik nu al lang in …. Alsof dat een zinvolle gedachte is. Bovendien kom je op dat omrijden ook zaken tegen die je anders had gemist. Gewoon weer verder gaan; de tocht wordt hooguit langer. Of je realiseert je in het zadel dat je niet alles zelf hoeft te weten. Je kan ook vragen, dat geeft vaak goed resultaat en mogelijk een leuk praatje.

Hoe heet die parasiet in de bomen? Mispeltoe of maretak? Of is dat hetzelfde in een andere streek? De veldsalie moet na het 1.384.594e exemplaar op de foto, net als een slak die gedijt bij regen.

De tocht gaat veel langs dijken. Soms stroomt achter die dijk de Rijn. Soms ligt er een oevergebied tussen de rivier en de waterwering, waar dan regelmatig een pad in loopt, en af-en-toe gaat de doorgaande route er door. Naar mijn mening zijn de dijken langs de Nederrijn en Lek interessanter. Je rijdt daar bovenop en kan beide zijden overzien, zowel land als rivier. De Eurovelo Route 15 zoekt niet het avontuur, maar volgt de stroom, waar dat kan. Dat pad doet daar vol overgave aan mee. 

Soms komen mannen met een vaartje voorbij. Het is een route om door te jakkeren als je dat wilt. Wat me ook opvalt is dat er naast stellen, ook veel mannen van eind zestig, begin zeventig, bepakt op pad zijn. Iets te bewijzen of gewoon voor het plezier, omdat het kan?

1 - 20 mei 2025 Amsterdam – Molsheim (trein): Openbare sector
2 – 21 mei 2025 Molsheim – Mulhouse: Kleine duiven
3 – 21 mei 2025 Mulhouse – Basel – Biesheim: Voor wie, tegen wie?
4 – 23 mei 2025 Biesheim – Gambsheim: Kanaal
5 – 24 mei 2025 Gambsheim – Schwegenheim: Ooit
6 – 25 mei 2025 Schwegenheim – Ginsheim-Gustavsburg: Peinzen
7 – 26 mei 2025 Ginsheim-Gustavsburg – Leutdorf: Aangename zooi
8 – 27 mei 2025 Leutdorf – Nideggen: Boerenlandpaden
9 – 28 mei 2025 Nideggen – Melick (bij Roermond): Zilveren sikkel & merelzang