De langste vrijdag

De langste vrijdag van het jaar is al jaren de dag dat ik om het Marker- en IJsselmeer fiets. Vorig jaar kwam het er niet van. Een lichamelijk ongemak speelde me parten (ik was er zelfs voor terug gekomen van vakantie).  In 2023 werd ik een week na de tocht van mijn fiets gereden. In het laatste deel van mijn rondje dat jaar merkte ik dat de Cultuurweg tussen Middenmeer en Agriport (zo'n 4 kilometer), bijna aan het eind was afgezet met een ondoordringbaar hek. Er werd gewerkt aan de bouw van datacentra. (Ik weet nog dat ik het mijn biljartmaat vertelde die er nu niet meer is en waar ik nog regelmatig aan denk en mis.) De weg was wel weer open en de centra staan er als de energie slurpende industrie van de digitale wereld. Twee jaar ervoor reed ik de route vier keer en ook in 2022 meerdere malen. Niet dat het nodig is, maar zo maakte ik het missen van het rondje in 2024 alvast weer goed. De laatste keer dat ik over Afsluitdijk fietste was op 15 maart 2019. Kort daarop zou hij dicht gaan om aangepast te worden aan de klimaatdreiging. Nog steeds moet je er met de bus over.   Gisteren bedacht ik me dat het avontuur van de tocht is afgesleten (al weet je nooit helemaal wat je te wachten staat). Het is een trap langs de dijk naar Lelystad, Ketelbrug en via Urk naar Lemmer. Dan zit al bijna de helft erop. Vanaf Oudemirdum (Fries: Aldemardum) had ik knoopppunten om me via het aquaduct van het onuitsprekelijke Galamadammen, Koudum, Workum, naar Piaam te brengen. Vervolgens naar Cornwerd is het eenvoudig. Den Oever → Amsterdam overbekend. Het afleggen van de afstand is de sjeu van het evenement. En dat ging. Onderweg kom ik de casarca of roestgans (tadorna ferruginea) tegen. Dat is een halfgans met een avontuurlijke ontwikkeling. Tijdens een plas in Friesland sprongen de kikkers weg en zag ik de gele waterkers. Bij de Ketelbrug stond het wit vetkruid er nog en in de winde zag ik iets roods (balaustium sp.). Beide had ik ook al op een rondje van 2021 gezien. Weer een obstakel, dat de afgelopen jaren ontstond, weg getrapt. Alles bij elkaar fietste ik de 250 km  in 12½ uur (en maakte daarin ook de bustocht) tot de pont aan de andere kant van het IJ. Het had ook een uurtje langer kunnen duren. De zon hield het nog lang licht.