zaterdag 9 mei 2020

apus apus





Op de Hollandse Brug (in een grijs verleden trainde Dylan Groenewegen hier achter de brommer van zijn vader tot hij een van de meest succesvolle internationale wielrenners werd) bedacht ik me dat ik een zootje van mijn leven heb gemaakt:

Geen rijbewijs gehaald, zodat je soms, en zeker nu, meer vast zit dan nodig is. Maar hier in de buurt gaan mensen eerder dood door het fijnstof van die fijne individuele aanpak van de vervoerswens. 

Naar diezelfde buurt ben ik gegaan (in een huis zonder tuintje), omdat ik in een volksbuurt wilde wonen. Het kost me tegenwoordig nacht- en gemoedsrust en de natuur waait je er niet aan, al is hij er wel. Maar ik ben wel Ein Berliner, wat veel zeggen te zijn, die er niet werkelijk wonen, maar in een ruim huis, met tuin en minstens een fossiele brandstof monster om snel van A naar B te gaan, eventueel met tentje en fiets achterin. 

Wat kan je veel bedenken op zo'n kort stukje de brug op en af.


Ach ik pak de fiets en trap door Nederland. Heb eigenlijk weinig te klagen. Als ik thuiskom zie ik bij Vroege Vogels op TV wat ik net in het echt zag. Ik herken me in veel van de wereld van de vijftigers in Cold Feet. Kijk samen met vriendin, waarmee ik eerst nog samen naar de voorbij gierende apus apus luisterde (die geen zwaluw is, alleen zo heet). Ze vliegen gewoon bij mij in de straat.




2 opmerkingen:

Rondetijd zei

Pedaleren is de beste hersengymnastiek.

martin zei

Kennelijk vliegt de zuurstof niet alleen naar je spieren, maar ook naar de hersenen.