Red ons groen vraagt een sticker me. Onderweg had
ik me verheugd over de zang van vogels: van de merel, via de
sprinkhaanzanger en de nachtegaal tot wat onbekenden. Allen balsem voor een zielige ziel.
Groen is gras.
Onder groen valt zeker de gevlekte aronskelk waar ik naar keek.
Groot en groen, maar nog zonder bloemen. Maar groen is ook het
viooltje, al valt dat juist op door zijn andere kleuren. Zijn het
geel op de grond gezakte blad en de stelen van het armbloemig look nog
groen? Of moet dat bloempje weer een maand of tien wachten voor het erbij hoort? De rode tulpen
die horen er zeker niet bij, die zijn een agrarisch product.
Red het
gezang zou ik dan ook nog willen roepen. Dat maakt de wereld eveneens mooier. En
het een kan niet zonder het ander; zo'n vogel zit ook graag in boom of struik (nog los van het voer dat er te vinden is).
---
Onderweg
dacht ik met de storm om mijn hoofd aan het liedje van Neil Young
dat ik deze week op mijn X zette: Ohio.
Tin
soldiers and Nixon's comin' We're
finally on our own This
summer I hear the drummin' Four
dead in Ohio
Het is
weer raak. De eerste gewonden zijn er al. Laten we hopen dat het
nu niet zo ver komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten