Buiten
druilt het. Binnen druipt het, schreef ik drie jaar geleden over deze druipkaarsflessen. Ze zijn gegroeid. Ik weet nog wat ik las toen ik de
foto maakte.
Vooral een
boek over Chinese vluchtelingen maakte indruk. De smokkelaars waren
in dat boek vooral mensen die een vlucht mogelijk maakten voor de
enorme schare Chinezen die armoede op het platteland ontvluchten.
China heeft zijn bakens verzet en richt zich meer op het binnenland,
waar de situatie sociaal-economisch sterk vooruit gaat.
Maar
vluchtelingen die naar hier willen komen zijn er des te meer. Nog
meer gegroeid is de angst, afkeer, politieke uitbuiting ervan en gelukkig ook de innitiatieven op ze welkom te heten.
Las deze
week weer een boek (nog niet uit) met daarin een stuk over een
vluchtelingenkamp op de Keniaans-Somalische grens met 400.000
vluchtelingen.
De kaarsen branden bij ons avondeten en stilletjes hoop ik dat mensen eerst even naar hun koelkast lopen
voordat ze gaan twitteren over zij die van ver komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten