woensdag 11 januari 2017

Schril schreeuwen



Vlak naast de bloeiende sering ligt de buit van een rover in de bosjes, twee fietstassen en verderop een koffer.

De stoom van de centrale en vuilverbranding waait horizontaal bij me vandaan. Er zijn bomen die schril schreeuwen door de storm.

Het strand is vol meeuwen en aanspoelsels en de bordkrijt witte
boormossel die ik mee wil nemen komt als gruis uit mijn zak.
Terug op het vlakke haalde ik even meer dan 40km/u. Het was een fijne tocht.


Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een korte tekst met een aantal foto's waar van die hierboven er een is. 


Geen opmerkingen: