vrijdag 14 april 2017

50 beurten sukkel




Wat ben ik toch een sukkel. Nee niet omdat ik vind dat: socialisme zonder feminisme; socialisme zonder anti-rascisme; socialisme zonder zorg om milieu en klimaat; socialisme waar men niet ook mede-verantwoordelijk is voor het geluk van een ander (dat hoeft niet persé op een paternalistische manier), het mijne niet is. Ook niet, omdat ik zelf ook wel eens een blinde vlek voor het een of ander heb.

Nee een sukkel ben ik, omdat ik in een kelder van een biercafé mezelf wil bewijzen. Niet door veuls-te-veul te drinken; dat doe ik al lang niet meer, alcohol drinken. De 50 beurten waren gespeeld en mijn moyenne te laag. Nog even doorspelen om het op te krikken. Niemand die het ziet, behalve Martin & Martin, dus voor wie? Het lukt niet bovendien. 's Avonds als doodvogeltje achter de buis. 's Morgens kapot weer op. Geen zin om te fietsen. Dag verrot.

Het wordt een boek vanmiddag (waar ik in de inleiding al las dat toen klasse achtergrond je identiteit ging bepalen de depolitisering begon) en wat muziek (je kan meeluisteren vanaf 6:20) er doorheen.

Geen opmerkingen: