Gisteren keek ik de uitzending van Jeroen Pauw terug waarin de activiste Anne Fleur Dekker
zich mocht komen verantwoorden voor haar ironische tweets rond de PVV van Geert Wilders en
de oproep Thiery Baudet te taarten. Er was acheraf commotie over.
Er kwam een spervuur van Pauw
en VVD'er Nijpels – ahum: “ik ben wel voor een revolutionaire
jeugd, maar ...”. Dit maakte niet dat Dekker water bij haar wijn deed. Goed om
te zien. Pauw heeft
wel vaker dat badinerende toontje tegen gasten die hij kennelijk moet
uitnodigen in zijn vrolijke show voor het slapen gaan. Een TV-show
die toch vooral bedoeld is om producten aan te prijzen en even lekker
oppervlakkig door het nieuws te gaan. Niets aan de hand. Of ben ik
te gelaten en aan het aftakelen? Eigenlijk vraag ik me meer af waarom ik het niet gewoon naast me neerleg.
Opmerkelijk was wel dat
de aanwezige Marianne Thieme een paar keer uitdrukkelijk en duidelijk Dekkers kant
koos. Ze had kunnen denken: ik zit hier voor het klimaat en om te
pleiten dat partijen boter bij de Parijse vis doen, dat is voldoende.
“Parijs, daar ligt de kijker niet van wakker,” wist de waakzame
Pauw in het klimaatdeel van het programma. “Kan het niet wat dicht
bij huis?” Motto: houd het simpel, houd het verteerbaar.
Niet gek dat zo iemand
kiest voor het kleinmaken van iemand met een grote mond in plaats van
het bespreken of een alarmistische visie op en een navenante aanpak van
extreem rechts wel de beste is (ik denk persoonlijk van niet). Veel te ingewikkeld voor de
kijker thuis. Pauw houdt het liever kinderlijk duidelijk en opgewonden als het kan.
Aangepast op 19 februari 2024.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten