Een stoet gaat over het hoofdpad de duinen in; kop aan staart als de wagons van een goederentrein. Vier zijn er achtergebleven en gaan in draf om weer aan te sluiten. Dat gevoel ken ik; alsof ik een wagon ben die de rest net bij kan benen. Als ik een foto van de rij konikpaarden wil maken is net de accu van mijn camera leeg.Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén daarvan plaats ik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten