De eerste is gemakkelijk. Je ziet niet heel veel kevers op het strand. Deze soort had ik nog nooit gezien. Hij of zij kroop met broertjes en zusjes de duinen uit, waar ik net een gangbare foto had gemaakt. Hoe het beestje heet in Nederlands of Latijn geen idee.
Reden twee is dat ondanks die belabberde kwaliteit je wel de pootjes kan zien. Ze zijn niet groter dan een zandkorrel. Met die pieppootjes gaat het beestje door het rulle en doge zand. Ik vind het mooi dat zoiets bestaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten