Eeuwigheid

Het wordt een iets andere route dan gewoonlijk. In de bossen van Bergen spreek ik een 89 jarige man. Hij kijkt naar de orchideeën die hij daar nog niet eerder heeft gezien. Het is de eerste dag dat ik ze zie bloeien en stap af en maak een praatje over natuurbeheer en de geschiedenis van een vliegveld.

Een volgende alternatieve route leidt tot een tweetal elektrische motorfietsers die vragen of ik naar de pont in Texel ga en of ze me dan mogen volgen. Garanderen doe ik ze niets. Zelf zoek ik ook maar mijn weg. Het lukt. Ze zijn via Texel onderweg naar Vlieland (zie foto van het schip voor tochten en eveneens veer De Vriendschap).

Het is ook het uitje van de mussen: heggen- en grasmussen; van blauwtjes; van wulpen die ik hoor als ik in mijn slaapzak lig; van veel zon op de huid; van planten, zoals lidsteng; van vergezichten over het Wad; en van zon en maan die zich beide op hun mooist lieten zien.

Het was weer prachtig. Een nacht weg voelt als een eeuwigheid.
Thuis hoor ik het getsjilp van de huismussen en denk terug.

Gevlekte orchidee

Grasmus

Rietorchidee

Heggenmus

Icarus blauwtje (denk ik)

Lidsteng